Aktualności

23 жовтня 2011 року у Комплексі Загальноосвітних Шкіл ім. Богдана Ігора Антонича у Лігниці відбувалося «Свято школи». Учні та вчителі, як шороку, приготовили концерт на якому показано результати праці артистичних гуртків школи та й не тільки.
Почалося традиційно, від промови запрошених гостей: Почесного консула України, Президента міста, міських депутатів, голови вчителської профспілки у Лігниці, представника лігницьго відділу ОУП, випусників та вчителів Київської школи №92 ім Івана Франка. Сам концерт відкрила цікава інтерпретація всім знаної «Червоної рути», а опісля з чоловічим народним танцем виступили, що може троха нетипове, дівчата із шкільного ансамблю «Горицвіт». На святі лігницької Антоничівки не могло очевидно забракнути поезії її покровителя. Вірші «Автобіографія» та «Забута земля» пролунали з уст Бориса Пецушка спонукуючи до задуми. З цього рефлексійного настрою публіку вирвав дісцо-фольковий ансамбль «Дикі бджоли» до сьогодні присутрьою на всіх забавах «Адріаною» та не менш знаною, народньою піснєю «Розпрягайте хлопці коні». Опісля на сцені появився ще з «Дикими танцями» шкільний «Горицвіт» і на цьому закінчилася презентація артистичної творчості учнів школи. В міжчасі виступили дівчатка з пункту навчання укр. мови у лігниці з рекордово популярною у Польщі піснєю «Радіо гело» гурту Еней. Однак не тільки лігничани мали можливість виступити на сцені. Публіку в дальшій частині концерту забавляб та зворушував дитячий ансамбль …….. з Лісьця, а пізніше свою творчість запрезентувала молодь зі школи ім. Івана Франка у Києві яка приїхала до нас в гості в рамах «проекту виміни». Концерт завершив виступ пана Романа Гаврана, який під акомпаніамент гітари порушував серця співаною поезією. Свято як конферанс’єр, не перший вже раз успішно попровадила Аня В’єв’юрка а звуком піклувався пан Андрій Олійник. Після концерту гостей та учасників чекав у столовому залі почастунок.
На мою думку концерт вдався. Може і не був це найбільш приголомшливий з доказів здібності і праці лігницьких українців, але виступи молодих артистів дозвалають очами повними надії споглядати в майбутнє.

Tomasz Koczański

W dniach 02.10 2011-08 .10 2011 ośmioosobowa grupa młodzieży i nauczycieli ZSO nr4 im. B-I Antonycza w Legnicy , przebywała na wycieczce w Turcji.

Celem wyjazdu był kolejny etap realizacji projektu edukacyjnego Commenius (po pobytach w : Grecji, Włoszech, Litwie i Łotwie ).

W obie strony-naszym środkiem transportu był samolot-toteż wielu z nas denerwowało się i mocno przeżywało tę wyprawę. Wystartowaliśmy z lotniska w Berlinie. W Istambule byliśmy o 2.30 w nocy. Na lotnisku przywitał nas przedstawiciel szkoły tureckiej Aydin, który przez cały okres pobytu był naszym opiekunem, przewodnikiem i tłumaczem – jednym słowem „dobrym duchem”. Podróż z Istambułu do Kandiry trwała ok. 2 godzin. Młodzież została przydzielona do 2 rodzin tureckich, pod których gościnnym dachem przebywała przez cały okres pobytu, zaś opiekunowie zostali zakwaterowani w hotelu.

Po zaledwie 2-3 godzinach snu ,czekał nas pierwszy, bardzo bogaty w wydarzenia dzień. Przedpołudnie spędziliśmy w szkole, która podobnie jak my, realizuje projekt edukacyjny, zapoznając się z jej dorobkiem i osiągnięciami, obejrzeliśmy i wysłuchaliśmy ciekawej prezentacji medialnej o Turcji oraz degustowaliśmy najwspanialsze smaki tureckiej kuchni. Następnie obejrzeliśmy występy artystyczne (taniec, muzyka śpiew) przygotowane przez tureckich kolegów. Żar ich muzyki był tak wielki, że we wspólnych tańcach wzięła udział młodzież ze wszystkich krajów przebywających –jak my-na gościnnej ziemi tureckiej ( Litwa, Łotwa, Grecja ,Rumunia) Był to pierwszy-jakże wymowny przejaw integracji młodego pokolenia Europejczyków. Po tańcach i śpiewach udaliśmy się do siedziby administracyjnych władz, gdzie czekał na nas Mer Miasta, który po ciepłych słowach przywitania ,obdarował każdą z delegacji upominkiem. Nie był to koniec wydarzeń tego dnia, bowiem czekało nas jeszcze: pierwsze – robocze spotkanie dotyczące planowania następnych etapów realizacji Commeniusa , spacer ulicami Kandiry oraz integracyjna kolacja ,której towarzyszyły rytmy żywej, autentycznej kapeli tureckiej.

Następnego dnia, po sutym i smacznym śniadaniu zwiedzaliśmy Izmir-miasto ze starożytnymi korzeniami ale obecnie na wskroś nowoczesne. Najciekawszym punktem wycieczki był Pałac-siedziba oraz dom Ata Turka –ojca nowożytnej Turcji, którego pomniki widzieliśmy wszędzie. Kult!!!

Trzeci dzień-to wyprawa do Istambułu. Po 3 godzinach podróży autokarem, przywitaliśmy się ze skąpaną w 30-stopniowym upale ,15 milionową metropolią-niegdysiejszą stolicą Turcji. Najciekawsze miejsca, które mogliśmy zwiedzić to: Hagia Sofia, kiedyś wspaniała świątynia chrześcijańska-obecnie meczet oraz tzw. Błękitny Meczet. Obie świątynie, wypełnione historią i charakterystyczną dla siebie aurą, zrobiły na nas niesamowite wrażenie -przeżycie niemal mistyczne….
Po spotkaniu z historią udaliśmy się w rejs cieśniną Bosfor.- cieśniną łączącą Azję z Europą . Rejs kończyliśmy już po zmierzchu, toteż niezapomniane wrażenie zostawiły w nas kaskady świateł, którymi „oblane” były brzegi cieśniny oraz znajdujące się wzdłuż wybrzeża obiekty – architektoniczne Cudo!!!

W czwartym dniu pobytu czekała nas największa niespodzianka -spotkanie z Turcją autentyczną, nie folderowo – turystyczną. Wydarzenie to miało miejsce na jednej z wysp,do której dopłynięcie wiązało się ze wspaniałymi estetycznymi doznaniami, związanymi z możliwością kontemplowania malowniczości wybrzeża Morza Czarnego. W środku wyspy zastaliśmy tradycyjną chatę oraz żyjącą w niej z dala od cywilizacji rodzinę turecką. Poczęstowano nas przygotowanym w naszej obecności kebabem, autentycznym, nie fast- foodowym!!!oraz herbatą- czajem -jak mówią Turcy. Palce lizać!!! Wracając na łódź nazrywaliśmy liścia laurowego, którego krzewy porastają całą wyspę.
Ten wyjątkowy dzień zakończyła kolejna integracyjna kolacja, której sponsorem był Mer Kandiry, podczas której, każdej z delegacji zostały wręczone upominki mające przypominać gościnną ziemię turecką.

Ostatni dzień spędziliśmy rekreacyjnie. Korzystając ze wspaniałej 30-to stopniowej pogody oraz czystej, ciepłej wody, zażywaliśmy kąpieli w Morzu Czarnym, patrząc na horyzont za którym rozciągały się południowe wybrzeża Ukrainy-a konkretnie Krym ,gdzie 3 lata temu spędziliśmy 2 niezapomniane tygodnie…..

Dzień ten kończył nasz pobyt na gościnnej ziemi tureckiej. Po ustaleniu terminów kolejnych spotkań : w Rumunii (listopad) oraz Polsce-Legnica (marzec 2011) nadszedł czas pożegnań ze wszystkimi uczestnikami oraz organizatorami . Liczbie „pstrykanych” zdjęć nie było końca…. Myślę ,że będę wyrazicielką opinii wszystkich uczestników, że była to wspaniała, magiczna wyprawa ,której długo nie zapomnimy ….

Helena Kalitka

Zapraszamy do galerii gdzie można już obejrzeć fotografie z Turcji i konkursu poezji.

Stacja wyjazdu – Wrocław

W dniach 10 – 13 października 2011 roku we Wrocławiu odbył się szereg imprez naukowo-biznesowych, artystycznych i edukacyjnych w ramach projektu „Pociągu do Ukrainy”. Przedsięwzięcie zostało zorganizowane przez Stowarzyszenie na Rzecz Polsko-Ukraińskiego Dialogu Kultur „Nowa Generacja” oraz Konsulat Honorowy Ukrainy we Wrocławiu we współpracy z Uniwersytetem Wrocławskim oraz Uniwersytetem Ekonomicznym. Honorowy patronat nad imprezą objęli: wicepremier Rządu RP, Minister Gospodarki Waldemar Pawlak, Marszałek Województwa Dolnośląskiego Rafał Jurkowlaniec oraz Prezydent Wrocławia Rafał Dutkiewicz. Kierownikiem merytorycznym i spiritus movens przedsięwzięcia była prof. dr hab. Agnieszka Matusiak – kierownik Zakładu Ukrainistyki IFS UWr i prezes Stowarzyszenia „Nowa Generacja”.
Projekt wpisywał się w obchody 20-tej rocznicy odzyskania niepodległości przez Ukrainę, a jego nazwa odwoływała się do idei przewodniej słynnego ukraińskiego czasopisma kulturalno-literackiego „Pociąg 76”. Autorzy czasopisma, Jurij Andruchowycz oraz Ołeksandr Bojczenko, proces oddalania się Ukrainy od jej zachodnich sąsiadów postrzegali jako niezmiernie niepokojący, dlatego też ich intencją było przywrócenie kulturze ukraińskiej kursu na Europę.
Ideą przewodnią organizatorów „Pociągu do Ukrainy” było wielowymiarowe przybliżenie mieszkańcom Wrocławia i Dolnego Śląska wciąż de facto „znajomego nieznajomego”: Ukrainy – jej najnowszej historii, kultury, nauki, życia społeczno-politycznego i biznesu – kraju, który po historycznym przełomie w sierpniu 1991 roku stanął przed niełatwym wyzwaniem budowania nowego modelu swej państwowości, kreowania na nowo swej narodowo-kulturowej tożsamości.
Program naukowy „Pociągu do Ukrainy” realizowała międzynarodowa interdyscyplinarna konferencja naukowa „Uwolnić przyszłość od przeszłości? Uwolnić przeszłość od przyszłości? Ukraińskie transgresje końca XX – początku XXI wieku. Kultura – historia – polityka”. W konferencji uczestniczyli zarówno wybitni naukowcy, jak i młodzi adepci nauki z wiodących ośrodków ukrainoznawczych w Europie oraz USA i Kanadzie. Zasadniczym celem organizatorów konferencji była próba uchwycenia wieloaspektowych przemian i ich konsekwencji, jakie dokonały się na Ukrainie po odzyskaniu niezależności w 1991 roku. Konferencja, w opinii uczestników, wniosła m.in. znaczący wkład w kształtowanie nowoczesnego pojmowania ukrainoznawstwa, jako dziedziny promującej badania interdyscyplinarne i odpowiadającej na wyzwania XXI wieku.
Kolejnym przedsięwzięciem naukowym, które wzbudziło ogromne zainteresowanie, była międzynarodowa konferencja ekonomiczno-biznesowa „Determinanty i perspektywy rozwoju polsko-ukraińskiej współpracy gospodarczej”. Do udziału w panelu zaproszeni zostali Wicepremierzy Polski i Ukrainy, Nadzwyczajny i Pełnomocny Ambasador Ukrainy w RP, Konsulowie Generalni z Ukrainy i Polski, prezesi banków narodowych i banków komercyjnych, rektorzy Uniwersytetu Bankowego NBU z Kijowa oraz Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, przedstawiciele izb gospodarczych, służb celnych, a także przedsiębiorcy zarówno z Polski, jak i Ukrainy.
Jednym z kluczowych elementów artystycznej oferty „Pociągu do Ukrainy” był występ światowej sławy baletu Opery Narodowej Ukrainy im. Tarasa Szewczenki z Kijowa. Mieszkańcom Dolnego Śląska balet zaproponował program, na który składały się fragmenty zarówno klasycznych, jak i niewystawianych dotąd w Polsce spektakli, m.in. najsłynniejsze fragmenty Jeziora łabędziego P. Czajkowskiego, Romea i Julii S. Prokofiewa, Esmeraldy
C. Pugniego, Greka Zorby M. Teodorakisa, Giselle A. Adana, Korsarza oraz Don Kichota
L. Minkusa.
Wyjątkową okazję zapoznania się z najciekawszymi osiągnięciami ukraińskiej sztuki filmowej umożliwił Przegląd Filmów Ukraińskich „KINOUKRAЇNA”. W ramach przeglądu widzowie mogli zobaczyć obrazy fabularne znanych ukraińskich twórców, bogatą kolekcję współczesnych filmów krótkometrażowych, a także film dokumentalny polskiego reżysera o Pomarańczowej Rewolucji. Przegląd został zrecenzowany przez publiczność jako wspaniała inicjatywa, która dzięki zaangażowaniu pracowników i studentów wrocławskiej ukrainistyki pozwoliła przyjrzeć się mało znanemu w Polsce fragmentowi ukraińskiej sztuki jaką stanowi kinematografia.
Z kolei prezentowana na wrocławskim Rynku wystawa fotograficzna „Wiele twarzy Ukrainy” stanowiła bogatą, wielowątkową opowieść o współczesnej Ukrainie i jej mieszkańcach. Niezwykle poetyckie, barwne obrazy architektury Lwowa autorstwa Cyrila Horishny’ego zestawione były z czarno-białymi reporterskimi pracami Ihora Kruta, pokazującymi codzienne sytuacje i zwykłych ludzi w niezwykłym kadrze artysty.
Imprezą towarzyszącą „Pociągowi do Ukrainy”, ocenioną przez uczestników jako bardzo udaną i potrzebną, także w kontekście cyklicznej kontynuacji, było „Polonistyczno-ukrainistyczne translatorium”, zrealizowane przez Zakład Ukrainistyki IFS UWr wraz z Instytutem Badań Interdyscyplinarnych „Artes Liberales” Uniwersytetu Warszawskiego. W ramach sześciu dni warsztatów translatorycznych z piętnastoma adeptami sztuki przekładu z Ukrainy i Polski dzielili się wiedzą i doświadczeniem znana polska tłumaczka Katarzyna Kotyńska oraz Andrij Pawłyszyn, lwowski autor ukraińskich tłumaczeń Brunona Schulza, Andrzeja Stasiuka czy Manueli Gretkowskiej.
Misję edukacyjno-promocyjną „Pociągu do Ukrainy” realizował konkurs ukrainoznawczy skierowany do uczniów szkół gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych Legnicy i Wrocławia. Konkurs, który odbywał się pod hasłem „Ukraina. Historia i współczesność. Obwód Kirowogradzki” został zorganizowany przez Zakład Ukrainistyki IFS UWr we współpracy z ZSO nr 4 im. Bohdana Ihora Antonycza w Legnicy, Urzędem Marszałkowskim Województwa Dolnośląskiego oraz Obwodową Administracją Państwową w Kirowogradzie na Ukrainie. Celem konkursu było rozbudzenie zainteresowania kulturą i historią ukraińską oraz popularyzacja wiedzy o Ukrainie.
Niezwykle bogaty program „Pociągu do Ukrainy” zamykał koncert folk-rockowego zespołu ukraińskiego „KoraLLi”, który łączy w swojej twórczości style fusion i punk rocku z tajemniczym brzmieniem karpackich instrumentów ludowych (dudki, drymby i autentycznej trzymetrowej długości trembity).
Podsumowując prace i wyniki zakrojonego na dużą skale przedsięwzięcia, jakim bez wątpienia był „Pociąg do Ukrainy”, można śmiało powiedzieć, iż dwudziesta rocznica ukraińskiej niepodległości okazała się dobrą perspektywą dla rzeczowej dyskusji o zmianach zachodzących dziś nad Dnieprem oraz o celach strategicznego rozwoju Ukrainy na przyszłość. Stolica Dolnego Śląska natomiast po raz kolejny udowodniła, iż jest miastem gotowym do podejmowania wciąż nowych spotkań z Innym; spotkań, których celem jest chęć obalania stereotypów i próba kreatywnej zmiany wzajemnych uprzedzeń.

Anna Ursulenko
Zakład Ukrainistyki IFS UWr





Комплекс Загальноосвітньої Школи нр 4 в Лігниці в « Поїзді в Україну»

В кінці вересня на початку жовтня цього року відбулася подія, яку названо «Поїзд в Україну», її метою було приближення жителям Нижньої Селезії, Україну, яка обходить 20 – річчя Незалежності. У реалізації брало участь багато установ, зокрема: Товариство польсько -українського культурного діалогу –Нове покоління, Почесне консульство України в Вроцлаві, вищі учбові заклади Вроцлава, Уряд Маршалковскі, представники світового бізнесу. Відбулися концерти, наукові конференції, фільмові сеанси, українознавчий конкурс.
Наша школа також брала участь в проекті « Поїзд в Україну». Ми були співорганізаторами згаданого конкурсу скерованого до молоді з Лігниці і Вроцлава. Учасники конкурсу на першому етапі розв’язували тести, це була перевірка знань про Україну, на другому етапі приготовлювали мультимедіальні презинтації, які пізніше були представлені й оцінені журі. Учнівські презентації в цікавий, позбавлений стереотипів, спосіб зображували історію та сучасність України. На урочистій Інавгурації « Поїзд в Україну», яка відбулася 10 жовтня в Вроцлавському Ратушу, поза виступами багатьох знакомитих людей, переказано нагороди « квитки», а учні українського ліцею заспівали народні пісні.
В грудню переможці конкурсу в нагороду, поїдуть на тижневу екскурсію до Кіровограду, на запрошення місцевої обласної адміністрації. Будуть там пізнавати не тільки сучасну Україну, а також шукати слідів польського композитора: Кароля Шимановскєго, який народився в цьому місті.
На науковій конференції, яка відбулась в приміщенні Оселінеум в Вроцлаві, в едукаційній сесії презентували виклад: Минуле, сучасне і майбутнє Комплексу Загальноосвітньої Школи нр 4 в Лігниці.
Найкрасивішим акцентом для молоді нашої школи було запрошення нас на виступ балету Київської опери.
Дякуючи праці багатьох людей, а передовсім пані професор Агнєшці Матусяк- мериторичному керівникові а також консулові Григорію Дікові- головному організаторові проекту, вдалося нам в прямому і переносному сенсі сісти в « Поїзд в Україну», а при цьому запросити до участі інших людей і за то дякуємо.
Маємо надію, що в наступному році знову візьмемо участь в проекті « Поїзд в Україну».

Від 11 до 20 вересня молодь укр школи з Лігниці мала змогу відвідати столицю України – Київ. Через виміну молодежі з тамтейшою школою ім. Івана Франка нр 92 наші учні могли побачити життя київських сімї. Поїздка ця не вдалась як би не фінансова допомога зі сторони колишніх випусників 4 ліцею (оплачено за це переїзд).

Київські каштани привитали нас запахом укр. осені. Запах цей то не тільки краса природи але велич міста – столиці нашой другої батьківщини. Вона через велич Хрещатика могутня може трошкі за тяжка часами комунізму і сьогоднішним так швидким розвитком де всюди зростають нові будинки коштом зелені. Однак цей розвиток міста робить вражиня, воно просто могутнє. Всіх нас заболіло що Київ так багато російськомовний.

Ми чули трошкі атмосферу Майдану з часів помаранчевої революції через намети прихильників та противників Юлії Тимошенко.
Нас дуже духово та емоційно пробудив памятник жертвам ГОЛОДОМОРУ. Свічка памяті та зал посвячений жертвам голодомору викликали серед учнів багато думок, а навіть питань, які серед них найважніше – Чому так багато людей хоче не памятати про цю трагедію, чому так багато людей заперечує про цей факт? Неморально негувати це терпіння укр. народу.
Віримо що в серцях лігницьких учнів (після візити в Києві) память про голодомор буде жити вічно.

Ми відвідали багато дуже старовинних місць Києва. Були мін. в Печерській Лаврі де знов захоплила краса церков та монастирі. Неначе ми переносились в часи Київської держави де Київ, як столиця був джерелом життя культури, традиції та християнської віри. За мурами Софійського собору ми відкривали часи Ярослава Мудрого, де велич та краса України будили гордість в серці кожного українця – русина.

Ми відвідали також Переяслав та тамтійші музеї, були в скансені де побачили велич історії Козацтва і України на тлі сьогоднішнього браку віри в силу держави. Коли однак почули кобзаря спів в музеї Сковороди то повернула віра що сила українства ще жива тільки треба її на ново пробудити. А дух лемківській пробудили в нас учні які нас запросили до Києва пісньом на концерті „Ой верше мій верше”. Щоб лемківській дух жив дальше в Києві ми вчителям залишили ложкі з Новиці від ОЛ з віршом Б І Антонича нашого патрона „Знай батьківщина – це наші всі пісні і молитви щоденні, це рідна мова – скарб, якого ти не згубиш.”

Віримо що ці слова пробудять Київ. А в нас від сьогодні завжди буде жити краса столиці України.

Konkurs pod hasłem: „Ukraina. Historia i Współczesność. Obwód Kirowogradzki” został zorganizowany przez Zespół Szkół Ogólnokształcących nr4 w Legnicy, Uniwersytet Wrocławski, Stowarzyszenie- „Nowa Generacja”oraz Urząd Marszałkowski. Nagrody w postaci tygodniowego pobytu na Ukrainie, ufundował Obwód Kirowogradzki.
Konkurs odbywał się w dwóch kategoriach gimnazjum i liceum.

W kategorii gimnazjum laureatami zostali: I miejsce- Mateusz Maliniak- Gimnazjum nr10, II miejsce- Jula Szyndler – Gimnazjum nr 5, III miejsce- Ewa Matkowska z Zespołu Szkół Medycznych

W kategorii szkół ponadgimnazjalnych: I miejsce – Rafał Derkacz-II LO,II miejsce – Karolina Burzmińska- II LO oraz Kateryna Leonowa -IV LO

Do Kirowogradu na Ukrainie pojedzie 6 osób. Przekazanie nagród odbyło się 10 października w wrocławskim ratuszu w ramach inauguracji „Pociągu do Ukrainy”- nazwa szeregu imprez, które zorganizowano z okazji 20 – lecia uzyskania niepodległości przez Ukrainę. Laureatom gratulujemy.
W analogicznym czasie w Kirowogradzie odbywał się konkurs wiedzy o Polsce i województwie dolnośląskim.Laureaci tegoż konkursu przyjadą do Polski wiosną przyszłego roku.

Organizatorzy mają nadzieję, że w następnych latach uda się zorganizować następne edycje konkursu ukrainoznawczego w Polsce i wiedzy o Polsce na Ukrainie.

KONKURS UKRAINOZNAWCZY
pod hasłem
„UKRAINA. HISTORIA I WSPÓŁCZESNOŚĆ. OBWÓD KIROWOGRADZKI”

Szczegóły dotyczące konkursu zaplanowanego na wrzesień 2011r. w formie plików do pobrania, poniżej:

  • regulamin konkursu     pdf
  • zagadnienia programowo-organizacyjne     pdf
  • zagadnienia do konkursu     pdf
  • literatura konkurs     pdf
  • karta zgłoszeniowa     pdf  pdf

25 marca uczniowie naszej szkoły mieli okazję wybrać się na Dni Otwarte Politechniki Wrocławskiej. Uczniowie mięli okazję zobaczyć liczne pokazy, warsztaty, wykłady i spotkania jakie zaplanowało aż 12 wydziałów Politechniki Wrocławskiej

Wydział Elektroniki Mikrosystemów i Fotoniki umożliwił nam zwiedzanie laboratoriów na terenie Centrum Badawczo-Rozwojowego Politechniki Wrocławskiej. Zobaczyliśmy tam m.in. clean room czyli pomieszczenie o kontrolowanej czystości, temperaturze i wilgotności. Wydział Elektryczny z kolei zaprezentował m.in. laboratoria: Elektrostatyki, Wysokich Napięć czy Cyfrowego Przetwarzania Sygnałów. Na każdym z wydziałów prezentowały się koła naukowe, sportowe, wokalne. Zaś naukowcy z Wydziału Chemicznego przedstawili nam niezwykłe i kolorowe eksperymenty, m.in. jak powstaje gejzer chemiczny.

Jednak chyba najważniejszą rzeczą było, i po to tu przyjechaliśmy, zapoznanie z ofertą edukacyjną przygotowaną przez Politechnikę Wrocławską. Od godziny 10:00 odbywały się w auli prezentacje każdego z wydziałów. Profesorowie przedstawili nam czego będziemy się uczyć, dlaczego warto wybrać akurat ten kierunek studiów, czy będzie on opłacalny w przyszłości. Po każdym spotkaniu mieliśmy okazję porozmawiać o szczegółach z wykładowcami oraz poznać opinie o wydziale od samego studenta który opowiadał nam o możliwości rozwijania się na studiach, atmosferze, ciekawych wyjazdach, szkoleniach i praktykach.

Damian Poliwka

26 marca 2011 r. dziesięciu uczniów naszej szkoły razem z opiekunem wyjechało do Belgii, aby wziąć udział w wycieczce do Brukseli, która została zorganizowana przez biuro posła do PE Piotra Borysa. W wyjeździe studyjnym wzięli udział laureaci konkursów związanych z wiedzą na temat Unii Europejskiej z terenu Dolnego Śląska, przedstawicieli harcerstwa oraz studentów Uniwersytetu Ekonomicznego, a w tym uczniowie naszej szkoły!

Podczas pobytu w stolicy europejskiej czekał nas bardzo ciekawy i interesujący program. Niedziela została przeznaczona na poznanie Brukseli pod okiem przewodnika. W trakcie kilkugodzinnej wycieczki poznaliśmy historię miasta, jego losy i zobaczyliśmy najbardziej znane i najważniejsze miejsca – Grand Place, Katedra św. Michała czy słynną figurkę chłopca – Manneken Pis.

Poniedziałek rozpoczęliśmy spotkaniem w Stałym Przedstawicielstwie RP przy Unii Europejskiej w Brukseli. W jego trakcie p. Hubert Czerniuk przedstawił funkcjonowanie Przedstawicielstwa, mieliśmy także przyjemność usłyszeć o możliwości pracy w stolicy Europy. Następnie udaliśmy się na specjalną prelekcję w Parlamencie Europejskim, poświęcona roli i strukturze tej ważnej europejskiej instytucji. Również mieliśmy możliwość zobaczenia Parlamentu Europejskiego. Ukoronowaniem naszego dnia pełnego wrażeń była uroczysta kolacja z udziałem Piotra Borysa, podczas, której każdy mieliśmy szanse poznania i rozmowy z posłem.

Ostatniego dnia, przed powrotem do kraju zwiedziliśmy Muzeum Armii Królewskiej i park Pięćdziesięciolecia a na pożegnanie zobaczyliśmy symbol Brukseli- Atomium.

З нагоди беатифікації Слуги Божого Папи Івана Павла ІІ, а також для відзначення десятих роковин папського візиту в Україні, 27 квітня 2011 р. Б. у Комплексі Шкіль нр 4 у Лігниці відбулась святкова зустріч.
Присутні мали змогу пригадати собі деякі особливі події з життя Кароля Войтили дивлячись фрагменти фільмів й мультімедійні презентації, а також спільно співаючи улюблену пісню Папи — Барку на українській та польській мовах.
Головною частиною зустрічі був конкурс знання про Вселенського Архиєрея. Його учасники, відповідаючи на ряд запитань, пригадали всім присутнім, що в роках понтифікату 1978-2005 Папа Іван Павло ІІ відбув 250 пастирських поїздок, у тому числі 104 закордонних. Вони запримітили, що діяльність Понтифіка міцно причинилася до мирного розпаду Радянської Імперії, втіленню у життя постанов ІІ Ватиканського Собору, відкриття міжконфесійного та міжрелігійного діалогу, як теж розвитку нових євангелізаційних рухів у Церкві. Учні пригадали також глядачам декілька особливих подій, які мали місце у червні 2001р., підчас офіційного візиту Папи в Україні.
Переможці інтелектуальних змагань: Тома Кочанський (І місце), Матей Лукасік (ІІ місце), Тома Ворона (ІІІ місце) отримали нагороди фундовані організатором конкурсу о. Мирославом Драпалою, парохом лігницької парафії.
Надіємось, що цей конкурс, разом з іншими заходами присвяченими пам’яті та спадщині Слуги Божого Івана Павла ІІ, спричиниться до обновлення та розвитку християнського духа нашої молоді.
Софія Тима

Do góry