XVII Лемківский Єрусалим а Лемківска стежка і не лем в лігницкій школі

Почався новий рік шкільний в нашій лігницкій школі та заз почав жити проєкт стрічи з Лемківшином поширений в тим році в 3 класі гімназії о Бойківшину та Надсання. Бо чи маме право лем вказувати наше лемківство колі то вшитки наши регйони потерпіли в часі акції Вісла. Вшитки тоти регйони по часті втратили своє багацтво, але і вшитки втримали хоц на вигнаню окалічену красу і любов до свого. З чого гнеска можеме ся радувати від Ольштина, Гданьска, Щеціна, Гожова, Зеленой Гори, Лігниці, Вроцлавя, по Криницю, Горлиці, Сянік та Перемишль. На перших лекціях того проєкту молодь 2 і 3 класу гімназії відвідали лігницьку галєрію РІНГ де била вказувана вистава XVII Лемківский Єрусалим — Порожня хижа. Тота сама назва Порожня хижа лучит виставу з сумнимнима 70 роковинами Акції Вісла але і переносит тоту трагедію вшитких етнічних украінців в Польщи в світ модерной штуки. Так якби тота акція була інспіраційом для артистів до творіня і сповніня для іх талантів. Артистичне око на лемківску долю лем вказує як вельку силу має наш світ на люди які навіт не сут лемками але хцут його барз зрозуміти та відчути штоб творити власні артистичні діла.
Організатором вистави є як все головна управа ОЛ. Кураторами Гжегож Штвіертня, Йоанна Земанек, а координатором Наталія Гладик. На виставі вказувана є творчіст Марка Хлянди, Анджея Беднарчика,Богдана Ахімесцу, Гжегожа Штвєртня, Йанни Земанек, Наталі Гладик, Михайла Барабаша, Остапа Мануляка, Альгідяса і Ремігюса Гатававецкасів, Павліни Фіхти-Чєрной та Гектора Солярі.
Тота пуста хижа пробудила в артистах різни думки і симболіки. Вона вишла в іх творах за границю лемківско світа бо штука не любит ани меджи ани границі. По обізриню той вистави можна подумати што в історії кожного народу був час колі була якиса пуста хижа. На жаль і гнеска є на світі таки пусти хижи тоти матеряльні знищені війнами як і духові знищені браком любовії.
Для молодих людей тота вистава з одной страни била частинонм штоденного дня науки в школі, а з другого пробом зрозуміня што автори праць на виставі хтілі вказати. Не знам тих думок учнів лем можу повісти што назва Лемківский Єрусалим през саме слово лемківский била для деяких сигналом што то наше. А колі виділі фотографії з ватри людей та пізнавалі наших Лігничан на одній з праць нпр паню Анну Буковску то взміцняло іх почутя звязку та цікавіст з том виставом. Думам што колі наша молодь била в тот час в галєрії то Тота вистава не била пустом хижом. І то є сила той вистави – можеме оглядати, аналізувати чом билі пусти хижи, але і мати свідоміст што однак пуста хижа нищит чловека, родину а на кінці нарід. А ми на прикладі акції Вісла барз добрі о тим знаме і памятаме до гнеска. За тоту памят дякуйме собі на кожним кроці і дбайме штоб наступни покоління правду о нашій історії не забилі, а ніколі в нас не буде пуста ані порозьня хижа.
kliknij – aby obejrzeć zdjęcia